- çaparaq
- вскачь, бегом, опрометью.
Азербайджанско-русский словарь. — Баку. Х. Азизбеков. 1984.
çaparaq
Смотреть что такое "çaparaq" в других словарях:
çaparaq — z. Yüyürərək, yüyürəyüyürə, qaça qaça, tez, becid, cəld. Çaparaq getmək. – <Qaraş:> Budu, Əziz çaparaq gəlir, görək nə xəbər gətirir. C. M.. . . Dilşad xanım xəlvəti evdən çıxdı və çaparaq qadınlar şöbəsi müdiri Mərcan xanımın evinə doğru… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
öhrəm — I (Göyçay) yorğa. – Nə öhrəm atdı! II (Cəbrayıl) qaçaraq, çaparaq, tez, cəld. – Öhrəm qayıtdı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
səriüsseyr — ə. yeyin gedən, iti yürüşlü; çaparaq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ayaq — 1. is. 1. İnsan və heyvanın yeriməsinə xidmət edən bədən üzvü. Balaca ayaq. Qarın üstündə heyvan ayağının izi var. Ayaq barmaqları. – Təkərlərin səsi, atların ayaqlarının tappıltısı meşələrə səs salırdı. N. N.. Fərraşlar Məşədi Həsəni yıxıb… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cıdırçı — is. Cıdıra çıxan, cıdırda iştirak edən şəxs. Gedir düzə çıxanda; O, qulanı çaparaq; Hamı deyir: – Cıdırçı; Olacaqdır bu qoçaq. M. D … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çaparaqlamaq — f. 1. Çaparaq getmək və ya gəlmək; yüyürmək. Uşaq çaparaqladı. 2. Atı bərk sürmək; qovmaq. Atlılar kəndin içi ilə başıaşağı çaparaqlayıb böyük darvazalı həyətə girdilər. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dördayaq — 1. 1. zərf Çaparaq, çox sürətli, çox cəld. Dördayaq get, onu çağır. 2. is. Atın dörd ayağını da yerdən üzüb atıla atıla çapması (at yerişi). 2. is. məh. 1. Üstündə xəmir yaymaq üçün ayaqlı taxta alət; yuxayayan, mərdənə. Dördayağı gətir, yuxa yay … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dördnala — z. bax dördayaq 1 2 ci mənada. At dördnala qaçırdı. – . . Bir az yaxşı dinlə, hey qıya bir bax; Dördnala gəlirlər atlar çaparaq. Ə. C.. Baş aparan «atları» səyirdərək dördnala; Qaçışır, gülüşürlər hey şeypur çala çala. Ə. Cəm.. O kimdir ki,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dördəm — z. Dördayaq, dördnal, birnəfəsə, çaparaq. Yasavulun kürən atı yellənərək qabağa çıxdı. At dağ yuxarı dördəm tullanatullana qalxdı. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gir — is. <fars.> Güc, qüvvət, taqət. Əlinin giri yoxdur. Qolunun giri. – Tüfəngini qaparaq; Yalınayaq çaparaq; Güvənib öz girinə; Qoşdu döyüş yerinə. M. R.. Girdən düşmək (getmək) – qüvvətdən düşmək, gücdən düşmək, taqəti kəsilmək. <Adil:> … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
iti — 1. sif. Yaxşı itilənmiş, kəskin, çox kəsici. İti bıçaq. İti balta. İti ülgüc. İti qılınc. // Ucu şiş, batıcı, deşici. İti ox. İti tikan. – . . Heç bir zaval görməyəcəyini <pişik> hiss etdi, iti caynaqlarını qabırğaya ilişdirdi. İ. Hüseynov … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
